KELİME ANLAMLARI
Arapça Okunuş Türkçe Okunuş Kelime Meali Kökü
وَلَمَّا velemmā zaman  
رَجَعَ raceǎ döndüğü ر ج ع
مُوسَىٰ mūsā Musa  
إِلَىٰ ilā  
قَوْمِهِ ḳavmihi kavmine ق و م
غَضْبَانَ ğaDbāne kızgın غ ض ب
أَسِفًا esifen ve üzgün bir halde ا س ف
قَالَ ḳāle dedi ق و ل
بِئْسَمَا bi’semā ne kötü işler yaptınız? ب ا س
خَلَفْتُمُونِي ḣaleftumūnī arkamdan خ ل ف
مِنْ min  
بَعْدِي beǎ’dī benden sonra ب ع د
أَعَجِلْتُمْ eǎciltum acele mi ettiniz? ع ج ل
أَمْرَ emra emrini beklemeyip ا م ر
رَبِّكُمْ rabbikum Rabbinizin ر ب ب
وَأَلْقَى ve elḳā ve yere attı ل ق ي
الْأَلْوَاحَ l-elvāHa levhaları ل و ح
وَأَخَذَ ve eḣaƶe ve tuttu ا خ ذ
بِرَأْسِ bira’si başını ر ا س
أَخِيهِ eḣīhi kardeşinin ا خ و
يَجُرُّهُ yecurruhu çekmeye başladı ج ر ر
إِلَيْهِ ileyhi kendine doğru  
قَالَ ḳāle Kardeşi dedi ق و ل
ابْنَ bne oğlu ب ن ي
أُمَّ umme anamın ا م م
إِنَّ inne gerçekten  
الْقَوْمَ l-ḳavme bu insanlar ق و م
اسْتَضْعَفُونِي steD’ǎfūnī beni hırpaladılar ض ع ف
وَكَادُوا ve kādū ve az daha ك و د
يَقْتُلُونَنِي yeḳtulūnenī beni öldürüyorlardı ق ت ل
فَلَا felā  
تُشْمِتْ tuşmit güldürme ش م ت
بِيَ biye üstüme  
الْأَعْدَاءَ l-eǎ’dāe düşmanları ع د و
وَلَا ve lā asla  
تَجْعَلْنِي tec’ǎlnī beni tutma ج ع ل
مَعَ meǎ beraber  
الْقَوْمِ l-ḳavmi bu kavimle ق و م
الظَّالِمِينَ Z-Zālimīne zalim ظ ل م
TÜRKÇE OKUNUŞ
150. velemmâ race`a mûsâ ilâ ḳavmihî gaḍbâne esifen ḳâle bi'semâ ḫaleftümûnî mim ba`dî. e`aciltüm emra rabbiküm. veelḳa-l'elvâḥa veeḫaẕe bira'si eḫîhi yecürruhû ileyh. ḳâle-bne ümme inne-lḳavme-staḍ`afûnî vekâdû yaḳtülûnenî. felâ tüşmit biye-l'a`dâe velâ tec`alnî me`a-lḳavmi-żżâlimîn.
DİYANET VAKFI
150. Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi.
DİYANET İŞLERİ
150. Musa, milletine, kızgın ve üzgün olarak dönünce "Benim arkamdan ne kötü olmuşsunuz! Rabbinizin emrinin çabucak gelmesini mi istiyorsunuz?" dedi, levhaları attı ve kardeşinin başından tutup kendine doğru çekti. Harun: "Ey annem oğlu! Bu millet beni küçümsedi; az kalsın öldürüyorlardı. Bana, düşmanları sevindirecek şekilde davranma, beni bu zalim milletle bir sayma" dedi.
ELMALILI HAMDI YAZIR
150. Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Bana arkamdan ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle dönüşümü beklemeden acele mi ettiniz?" Elindeki levhaları bıraktı ve kardeşi Harun'u başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Harun, "Ey anamın oğlu!" dedi, "inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu, az daha beni öldürüyorlardı, sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma."
ABDULBAKİ GÖLPINARLI
150. Musa, kızgın bir halde acıklanarak kavmine dönünce dedi ki: Benden sonra ne de kötü bir iş işlediniz, Rabbinizin vaadettiği müddet bitmeden acele mi ettiniz? Ve levihleri atıp kardeşinin saçından, sakalından tutarak kendisine doğru çekmeye başladı. Harun, anam oğlu dedi, bu kavim, gerçekten de aciz bıraktı beni, az kaldı ki öldürüyorlardı da, onun için bana bu harekette bulunup düşmanları sevindirme ve beni zulmeden kavimle beraber tutma.
ALİ BULAÇ
150. Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz? Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi.
SÜLEYMAN ATEŞ
150. Musa, kavmine kızgın ve üzgün bir halde dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız? Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anamın oğlu, dedi, bu insanlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. (Ne olur) düşmanları üstüme güldürme, beni bu zalim kavimle beraber tutma!"
GÜLTEKİN ONAN
150. Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin buyruğunu çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekti (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye kalkıştılar. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi.
SUAT YILDIRIM
150. Mûsâ pek öfkeli ve üzgün olarak halkına dönünce:“Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini çarçabuk terk mi ettiniz!” dedi ve... levhaları yere bırakıverdi. Kardeşini başından tutup, kendisine doğru çekmeye başladı.Harun ise ona: “Ey annemin oğlu!” dedi: “İnan ki bu millet beni fena halde hırpaladı, nerdeyse beni linç edip öldüreceklerdi.Ne olur, düşmanlarımı üstüme güldürme, beni bu zalim milletle bir tutma!” {KM, Çıkış 32,1-5}